Με τα αίτια του μεταναστευτικού και προσφυγικού ζητήματος της εποχή μας έχουμε ασχοληθεί σε άρθρο μας Ένα στυγερό έγκλημα του ιμπεριαλισμού στις 22 του Απρίλη, με αφορμή τα πολύνεκρα ναυάγια στα Ιταλικά και Ελληνικά παράλια εκείνες τις μέρες.
Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα ύστερα από τις εκθέσεις της αρμόδιας επιτροπής του ΟΗΕ, που έκανε λόγο για “εικόνες χάους” στα Ελληνικά νησιά υποχρεώνοντας τον πρωθυπουργό της χώρας να προβεί και σε σχετικές ανακοινώσεις.
Παράλληλα τις τελευταίες μέρες περισσεύουν τα δακρύβρεχτα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ με επίκεντρο τη μετατροπή του πεδίου του Άρεως σε καταυλισμό προσφύγων, αλλά και την κατάσταση στα νησιά του Αιγαίου που υποδέχονται τα προσφυγικά κύματα από τα παράλια της Τουρκίας.
Χωρίς αμφιβολία το πρόβλημα έχει οξυνθεί πολύ περισσότερο από τότε που το πρωτοσχολιάσαμε και αποδεικνύεται από τους αριθμούς, που λένε ότι μόνο τον Ιούλιο πάνω από 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες έχουν εισέλθει στην Ελλάδα.
Σε νησιά του Αιγαίου καταμετρώνται εκατοντάδες ή και χιλιάδες καθημερινά, αριθμός πολλαπλάσιος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Συνολικά στη χώρα μας εκτιμάται ότι περισσότεροι από 124.000 μετανάστες και πρόσφυγες κατέφτασαν το πρώτο 7μηνο του 2105.
Ωστόσο το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη χώρα μας, αντίθετα η εικόνα των προσφυγικών ροών αντικατοπτρίζει τη γενική τάση, που έχει ως σημείο εκκίνησης την Ασία και την Αφρική και προορισμό την Ευρώπη και ιδίως τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για παράδειγμα, αντίστοιχο θέμα με την Ελλάδα αντιμετωπίζει και η Ιταλία όπου το ίδιο διάστημα του πρώτου 7μηνου του τρέχοντος έτους έχει δεχτεί 98.000 πρόσφυγες.
Σύμφωνα δε με τα στοιχεία της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ ξεπερνούν τους 2100 οι νεκροί και αγνοούμενοι μετανάστες και πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Την τραγική αυτή πραγματικότητα αποτυπώνει η γαλλική εφημερίδα Le Monde που γράφει ότι στις θάλασσες της Μεσογείου ένας μετανάστης πεθαίνει κάθε δύο ώρες.
Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους της διαρκούς όξυνσης και διόγκωσης του προβλήματος, αυτή τη στιγμή, που βρισκόμαστε στον 8ο μήνα του 2015, υπολογίζονται σε πάνω από 224.000 οι πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν περάσει τα ευρωπαϊκά σύνορα, όταν ο αντίστοιχος αριθμός για ολόκληρο το 12μηνο του 2014 ήταν μικρότερος (219.000 άνθρωποι).
Ενώ με βάση τα στατιστικά δεδομένα το πιθανότερο είναι να έχουμε αύξηση των νεκρών και αγνοουμένων σε σχέση με πέρυσι. Ήδη για τους πρώτους 7 μήνες έχουν καταγραφεί 2100, όταν το 2104 ήταν 3.500 οι θάνατοι μεταναστών και προσφύγων.
Θα επαναλάβουμε ότι πρόκειται για ένα διεθνές ζήτημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί στις ιδιαίτερες τοπικές του εκφράσεις, είτε αφορά στην Ελλάδα ως χώρα υποδοχής, είτε αφορά το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την άνιση κατανομή των προσφύγων και μεταναστών στο εσωτερικό της. Ήδη οι υπάρχουσες συνθήκες (Δουβλίνο, Σένγκεν) όχι μόνο δε βοηθάνε αλλά δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο μια πρώτη αντιμετώπιση των μεταναστών και των προσφύγων.
Με δύο λόγια, πρόκειται για ένα διεθνές πρόβλημα, που προκύπτει από την εγκληματική δράση του ιμπεριαλισμού και πιο συγκεκριμένα της ιμπεριαλιστικής Δύσης και των γεωπολιτικών της ανταγωνισμών με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις, που οδηγεί σε πολλούς τοπικούς πολέμους και επεμβάσεις ή σε υποδαύλιση εμφύλιων συρράξεων σε διάφορες περιοχές, που εντάσσονται και αυτοί στα γεωπολιτικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης.
Υπό τις παρούσες συνθήκες αυτές οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι που ξεσπάνε είναι κατά μια έννοια πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ μεγάλων δυνάμεων του ιμπεριαλισμού “δια αντιπροσώπων”. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων με κατεύθυνση την Ευρώπη προέρχεται από Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν, Νιγηρία και Σομαλία.
Στο θέμα θα επανέλθουμε και θα καταθέσουμε, πιστεύουμε πιο ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα την άποψή μας για το πως θα πρέπει να απαντήσει το Κομμουνιστικό Κίνημα από τη στιγμή που έχουμε μπροστά μας ένα διεθνές ζήτημα.
Για την ώρα θα αρκεστούμε, αφού παραπέμψουμε τους αναγνώστες μας στο άρθρο “Ένα στυγερό έγκλημα του ιμπεριαλισμού”, στο να σημειώσουμε μόνο τις εξής δύο παραμέτρους που στοιχειοθετούν μια πρώτη τοποθέτηση για το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα:
- Από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κίνημα έχει μπροστά του ένα διεθνές πρόβλημα μόνο διεθνή απάντηση μπορεί να δώσει. Το ίδιο το Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετικά παρά μόνο ως διεθνές κίνημα.
- Κατά δεύτερο η θέση που θα πρέπει να πάρει το Κομμουνιστικό Κίνημα, στη βάση της παραπάνω αρχής, οφείλει να υπακούει, από μεθοδολογική άποψη, στη βασική θέση του Λένιν για τα «καταπιεζόμενα έθνη», δηλαδή, στην αποτίναξη της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, στο να πάψουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με το δυνάμωμα της διεθνούς πάλης κατά του ιμπεριαλισμού, με το σταμάτημα του μοιράσματος των αγορών εκ μέρους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Πρακτικά αυτό σημαίνει παραπέρα ότι στις επεμβάσεις του ιμπεριαλισμού, και ειδικά εκεί που έχουν ξεσπάσει εμφύλιοι πόλεμοι, το βασικό μέτωπο της πάλης στρέφεται ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, αλλά, ταυτόχρονα, και οι καταπιεζόμενες τάξεις – εργατική τάξη και αγροτιά, επιδιώκουν, παράλληλα, τη χειραφέτησή τους από την ντόπια αστική τάξη και την κατάληψη της εξουσίας για λογαριασμό τους.
Το λέμε αυτό γιατί το ξέσπασμα πολλών μικρών τοπικών πολέμων και επεμβάσεων του ιμπεριαλισμού είναι η άλλη όψη ενός οιονεί γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου και φυσικά από την πλευρά της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού αυτή η δράση υπακούει στο μοίρασμα της παγκόσμιας αγοράς στο πλαίσιο της γενικής οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού.
Από την άποψη αυτή το Κομμουνιστικό Κίνημα σε Ανατολή και Δύση, οφείλει να απαντήσει στο πρόβλημα υποτάσσοντάς το, σε τελική ανάλυση, στο πρόβλημα της διεκδίκησης της εξουσίας από την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό.
Στο πλαίσιο αυτό μπορούν να έχουν αντίκρισμα θέσεις για την διαχείριση και ανακούφιση του προβλήματος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως αυτές, που έχει διατυπώσει το Κόμμα μας, το ΚΚΕ και φυσικά σ’ αυτήν τη βάση θα περιορίζονται και τα περιθώρια δημαγωγίας των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που πρακτικά περιορίζονται σ’ ένα ευχολόγιο και μια προκλητική επίδειξη των «ανθρωπιστικών τους διαθέσεων», την ίδια στιγμή, που είναι οι βασικοί υπαίτιοι για τη δημιουργία του τεράστιου μεταναστευτικού και προσφυγικού κύματος, που σημειώνεται στις μέρες μας από τις δικές τους επεμβάσεις και γεωστρατηγικές τους επιδιώξεις.
COMMENTS