Κοινή Ανακοίνωση εξέδωσαν 35 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα για το προσφυγικό ζήτημα. Την παραθέτουμε από τον «Ρ». Η Ανακοίνωση αυτή υπάρχει και στο Solid.net, όχι όμως στην Ελληνική γλώσσα. Η υπογραφή της Ανακοίνωσης και από άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα είναι ακόμη ανοιχτή. Θα ακολουθήσει ο δικός μας σχολιασμός. Η Ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Να συγκρουστούμε με το εκμεταλλευτικό σύστημα, που γεννά πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση και φτώχεια.
Αλληλεγγύη τώρα στους πρόσφυγες και μετανάστες!
Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, που υπογράφουμε το κείμενο αυτό:
Καταδικάζουμε την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τις επεμβάσεις και τους πολέμους, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, καθώς και τους “συμμάχους” τους, όπως είναι η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ. Η εγκληματική δράση αυτών των δυνάμεων έχει προκαλέσει εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες.
Σοβαρές ευθύνες έχουν, επίσης, και όλες οι αστικές κυβερνήσεις, που συμμετέχουν όλα αυτά τα χρόνια με στρατεύματα, παρέχουν κάθε είδους διευκολύνσεις, αναπαράγοντας όλα τα προσχήματα για την εξαπόλυση αυτών των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Καταδικάζουμε την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις, που ακολουθούν μια πολιτική αστυνομικής – στρατιωτικής καταστολής έναντι των προσφύγων, που προσπαθούν να διασωθούν από τον πόλεμο, την εξαθλίωση, τα δουλεμπορικά κυκλώματα.
Καλούμε σε ενίσχυση της ταξικής ενότητας και της λαϊκής αλληλεγγύης με τους λαούς, που είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Καλούμε τους λαούς να δυναμώσουν την πάλη ενάντια στις αιτίες, που ξεριζώνουν από τις εστίες τους εκατομμύρια ανθρώπους και, ταυτόχρονα, να είναι στο πλευρό των μεταναστών και των προσφύγων, που βιώνουν δύσκολες, απάνθρωπες συνθήκες και να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις αναγκαία μέτρα για την υποδοχή και την αξιοπρεπή φιλοξενία τους, την κατάργηση όλων των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του κανονισμού Δουβλίνο III.
Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα αντιπαλεύουν τις προσπάθειες της αστικής τάξης και των αστικών κυβερνήσεων για τη χρησιμοποίηση του μεταναστευτικού – προσφυγικού προβλήματος ως μέσου για την κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και την ένταση της εκμετάλλευσης των προσφύγων και των μεταναστών, συνολικά της εργατικής τάξης, στις χώρες προορισμού.
Το συμφέρον των εργαζομένων απαιτεί να ενώσουμε τη δύναμή μας και να δυναμώσουμε την πάλη ενάντια στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, σε κάθε προσπάθεια ιμπεριαλιστικής χειραγώγησης των λαών. Να οργανωθούμε και να συγκρουστούμε με το εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση και φτώχεια. Για να διαμορφωθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν την επιστροφή των προσφύγων και των μεταναστών στις πατρίδες τους, με νοικοκύρηδες τους λαούς τους.
ΚΚ Αλβανίας, Αλγερινό Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό (PADS) , ΚΚ Αυστραλίας, Ένωση των Κομμουνιστών στη Βουλγαρία, Γερμανικό ΚΚ, Λαϊκό Προοδευτικό Κόμμα Γουιάνας, ΚΚ στη Δανία, ΚΚ Δανίας, ΚΚΕ, ΚΚ Ιρλανδίας, Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, ΚΚ Καναδά, ΑΚΕΛ, ΚΚ των Εργαζομένων της Λευκορωσίας, ΚΚ Μάλτας, ΚΚ Μεξικού, Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Μεξικού, ΚΚ Μπαγκλαντές, ΚΚ Νορβηγίας, ΚΚ Ουκρανίας, ΚΚ Πακιστάν, Παλαιστινιακό ΚΚ, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας, ΚΚ Σοβιετικής Ένωσης, Νέο ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, Κόμμα Κομμουνιστών Σερβίας, ΚΚ Σλοβακίας, ΚΚ Σουηδίας, Συριακό ΚΚ, ΚΚ Τατζικιστάν, Κομμουνιστικό Κόμμα, Τουρκία, Φιλλιπινέζικο ΚΚ (PKP-1930), ΚΚ Φινλανδίας».
Από την πλευρά της ηγεσίας του Κόμματος κατατέθηκε στην τελευταία συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπόμνημα στο οποίο καταγράφονται οι θέσεις του Κόμματος σε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα. Από το υπόμνημα αυτό παραθέτουμε τις συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του προσφυγικού κύματος και την ανακούφιση του προβλήματος, που κατέθεσε το ΚΚΕ:
«7. Με βάση τα παραπάνω και με δεδομένο ότι δεν μπορεί να υπάρχει λύση ή έστω ανακούφιση του προβλήματος, όσο συνεχίζονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι στην περιοχή και παραμένουν σε ισχύ οι συγκεκριμένες αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, το ΚΚΕ προτείνει συγκεκριμένες θέσεις για ανακούφιση των συνεπειών του προβλήματος, οι οποίες όμως απαιτούν αναίρεση των αποφάσεων των ιμπεριαλιστικών ενώσεων και συμμαχιών. Μόνο σ’ αυτή την κατεύθυνση μπορεί να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις.
— Απευθείας, ασφαλής μεταφορά των προσφύγων – μεταναστών από τις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι η Τουρκία, η Ιορδανία, ο Λίβανος, αλλά και από τα ελληνικά νησιά, στις χώρες τελικού προορισμού τους, με ευθύνη του ΟΗΕ και της ΕΕ και με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσφυγική τους ιδιότητα. Ειδικά για τα νησιά, αυτό απαντά άμεσα σ’ αυτούς που χύνουν δάκρυα για την οικονομία, τον τουρισμό κ.λπ.
— Αποχώρηση του ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εκτός από τους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και για μεγαλύτερη εμπλοκή του λαού στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών στη Συρία και Ανατολική Μεσόγειο, είναι επικίνδυνη, απαράδεκτη και σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας σ’ ένα γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Είναι ευθέως αντίθετη με τη Συνθήκη του ΟΗΕ και το διεθνές Δίκαιο για τους πρόσφυγες, σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται η παρεμπόδιση, η «αναχαίτιση» προσφύγων από το να καταθέσουν αίτηση ασύλου στη χώρα που έχει πλήρως ενσωματώσει και αποδεχτεί το διεθνές προσφυγικό δίκαιο. Επίσης, απαγορεύει απόλυτα τις επαναπροωθήσεις προσφύγων.
— Πλήρης σεβασμός της Συνθήκης της Γενεύης και του Διεθνούς δικαίου για τους πρόσφυγες. Συγκεκριμένα: α) Να αναγνωριστούν τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα του πρόσφυγα και του αιτούντος άσυλο για όλες τις εθνικότητες που αναγνωρίζει ο ΟΗΕ ότι έχουν το προσφυγικό προφίλ, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι Αφγανοί πρόσφυγες. β) Να σταματήσουν τα αστυνομικά μέτρα καταστολής προσφύγων στα σύνορα με το κλείσιμό τους, όπως συμβαίνει σήμερα στην ΠΓΔΜ και σε άλλες χώρες. γ) Να σταματήσει η επιβολή πλαφόν στον αριθμό αιτήσεων ασύλου, στη λογική της αναλογικής κατανομής σε βάθος χρόνου, με βάση τις ποσοστώσεις που έχει αποφασίσει η ΕΕ, πρακτική κατάφωρα αντίθετη με το Προσφυγικό Δίκαιο.
— Γενναία ενίσχυση των υποδομών και του προσωπικού διάσωσης, ειδικά τους χειμερινούς μήνες, καθώς και υποδοχής, περίθαλψης και καταγραφής, με ευθύνη αποκλειστικά του κράτους, χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ.
— Δημιουργία δημόσιων, αξιοπρεπών χώρων προσωρινής φιλοξενίας, που θα λειτουργούν με ευθύνη του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, για όσο διάστημα διαρκούν οι διαδικασίες πρώτης υποδοχής, περίθαλψης, καταγραφής και προετοιμασίας των εγγράφων, που θα επιτρέψει την ασφαλή συνέχιση του ταξιδιού όσων θέλουν – που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία – ή εξέτασης των αιτημάτων ασύλου για όσους επιλέγουν την Ελλάδα ως χώρα τελικού προορισμού, που είναι συγκριτικά μια μικρή μειοψηφία.
— Για το σκοπό αυτής της φιλοξενίας μπορούν να αξιοποιηθούν και να μετασκευαστούν ανενεργά στρατόπεδα, αχρησιμοποίητα κτίρια, εκτάσεις και εγκαταστάσεις του Δημοσίου κ.λπ., με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών των προσφύγων, αλλά και των κατοίκων της περιοχής. Άμεση οργανωμένη μετακίνηση από το Λιμάνι του Πειραιά και την πλ. Βικτωρίας χιλιάδων προσφύγων, βάζοντας τέρμα στις απαράδεκτες συνθήκες διαμονής τους. Άμεσα μέτρα με κρατική ευθύνη, για τη δημιουργία ανθρώπινων όρων προσωρινής διαμονής στην Ειδομένη των χιλιάδων προσφύγων, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες.
— Τα «hot spots», τα κέντρα μετεγκατάστασης, οι καταυλισμοί προσφύγων – μεταναστών είναι χώροι διαλογής ελάχιστων, που θα μεταφερθούν οργανωμένα σε άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ και εγκλωβισμού των περισσότερων στην Ελλάδα, παρά τη θέλησή τους. Αυτό αποδείχτηκε μετά και από τη φανερή αποτυχία του λεγόμενου προγράμματος μετεγκατάστασης προσφύγων της ΕΕ. Οι 50.000 θέσεις «προσωρινής», κατά την κυβέρνηση, φιλοξενίας, αποδείχτηκε ότι είναι θέσεις μόνιμου εγκλωβισμού, όπως προέβλεψε το ΚΚΕ, και φυσικά δεν θα είναι μόνο αυτές, αφού ήδη υπάρχει προετοιμασία για περισσότερους από 100.000.
— Κατάργηση του Κανονισμού του Δουβλίνου, της Σένγκεν, του Frontex και όλων των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ. Όχι σε νέα μέτρα της ΕΕ και μηχανισμούς καταστολής και αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στα σύνορα, όπως η υπό ίδρυση νέα «ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή – Ακτοφυλακή». Ανησυχούμε ιδιαίτερα για το πώς θα αξιοποιηθεί το Προσφυγικό για την ενίσχυση της καταστολής σε βάρος των λαών της Ευρώπης.
— Καμία συμμετοχή ή εμπλοκή της Ελλάδας, καμία διάθεση των Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, που, ανάμεσα στα πολλά δεινά για τους λαούς, ευθύνονται για τους χιλιάδες πρόσφυγες και ξεριζωμένους. Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανο-ΝΑΤΟικές βάσεις».
Το σχόλιό μας
Από την πλευρά μας έχουμε να κάνουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις στο πνεύμα και στην κατεύθυνση των θέσεων που έχει αναπτύξει η «Νέα Σπορά» μέχρι τώρα στην αρθρογραφία της.
- Θεωρούμε ότι οι θέσεις που περιλαμβάνονται στην Ανακοίνωση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων είναι πίσω από τις πραγματικές ανάγκες του Κομμουνιστικού και Εργατικού Κινήματος. Για το σωστό προσανατολισμό των λαϊκών μαζών, κατά τη γνώμη μας, θα έπρεπε να υπάρχει επιμονή στη διατύπωση θέσεων, που θα αποτύπωναν πιο συγκεκριμένα μέτρα και θα αφορούσαν την αποδέσμευση των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από αυτήν – όπως π.χ. της Ελλάδας και της Κύπρου, την έξοδο των χωρών – μελών του ΝΑΤΟ από αυτό, όπως π.χ. της Ελλάδας και της Τουρκίας, την απαίτηση να ματαιωθεί κάθε προσπάθεια ένταξης χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, όπως π.χ. της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, την άμεση κατάργηση των στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ, όπου αυτές υπάρχουν στη Μεσόγειο, όπως είναι οι στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο, να σταματήσουν να παρέχονται διευκολύνσεις από χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ.
- Οι παραπάνω αναφορές κρίνουμε ότι είναι εκ των «ων ουκ άνευ», γιατί είναι οι μόνες θέσεις που μπορούν να εξασκήσουν πίεση πάνω στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να τις υιοθετήσουν οι λαοί της ευρύτερης περιοχής αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ίδιοι οι λαοί να γίνουν η πραγματική δύναμη ενάντια στις κυβερνήσεις τους.
- Σε ό,τι αφορά τις θέσεις, που διατυπώνονται για την ανακούφιση του προσφυγικού ζητήματος είναι ξεπερασμένες εκ των πραγμάτων. Για να είμαστε ειλικρινείς ήταν λίγο – πολύ εκ των προτέρων ξεπερασμένες και ήταν αδύνατον να εφαρμοστούν, γιατί καμία χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δε σέβεται τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες. Ουσιαστικά, παρά τις θέσεις που διατύπωσε η ηγεσία του ΚΚΕ με το υπόμνημα, καμία σχεδόν από αυτές δεν εφαρμόστηκε, πέραν ίσως της ταυτοποίησης των προσφύγων, γιατί δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις και δεν ήταν δυνατό να εφαρμοστεί. Έτσι οι προτάσεις του ΚΚΕ εντάχτηκαν σ’ ένα γενικό πνεύμα κριτικής προς την κυβέρνηση, που σερνόταν πίσω από τις απαιτήσεις των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που μέσα σ’ ένα κλίμα γενικής άρνησης της Συνθήκης της Γενεύης πήραν το χαρακτήρα: «να φύγει το πρόβλημα από πάνω μας και να το φορτωθούν οι άλλοι». Αυτοί οι «άλλοι», όμως, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, είχαν συμβάλει αποφασιστικά στο ξέσπασμα του πολέμου στη Συρία και δεν είχαν καμία διάθεση να δεχτούν τους πρόσφυγες και μάλιστα σεβόμενοι το δικαίωμα επιλογής χώρας εγκατάστασης μονοσήμαντα από την πλευρά των προσφύγων. Εξ ου και το κλείσιμο των συνόρων, οι φράχτες, οι τάφροι και τα συρματοπλέγματα και τα όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν, όπως είναι η συνέχεια των προσφυγικών ροών και η αναζήτηση νέων οδών. Ορισμένες δε από αυτές τις προτάσεις, όπως π.χ. η απ’ ευθείας μεταφορά των προσφύγων από την Ιορδανία, το Λίβανο και την Τουρκία ήταν καταδικασμένες από την αρχή να μην έχουν καμία δυνατότητα εφαρμογής. Άλλωστε ποια χώρα θα δεχόταν την απ’ ευθείας εγκατάσταση των προσφύγων; Καμία. Και η κυβέρνηση της χώρας μας δε δεχόταν ανοιχτά την εγκατάσταση προσφύγων και επεδίωκε την αναλογική κατανομή αλλά και να την καταστήσει μόνο χώρα transit. Φυσικά Οι προτάσεις αυτές σκόνταφταν στην πολιτική πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους σχεδιασμούς της. Από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε πολιτικός σχεδιασμός και αφορούσε και στα μέτρα που έπαιρνε. Το κύριο ζήτημα που την ενδιέφερε ήταν να σταματήσουν οι προσφυγικές ροές μέχρι την Ελλάδα. Και αυτό κατέληξε να γίνει. Σ’ αυτό το πρόβλημα δεν αρκούσε η απαίτηση για το άνοιγμα των συνόρων όσο και εάν έπρεπε να είναι ένα απαιτητικό αίτημα. Όπως και οι άλλες προτάσεις, ιδιαίτερα αυτές που αφορούσαν τις συνθήκες φιλοξενίας των προσφύγων.
- Και από μια άλλη πλευρά θα έπρεπε να διατυπωθούν ρητά οι θέσεις που υποστηρίζουμε. Το προσφυγικό γίνεται η αφορμή να εμπλακούν και να δρομολογηθούν για επίλυση πολλά περισσότερα διακρατικά προβλήματα: όπως είναι τα ζητήματα του Αιγαίου, το Κυπριακό, η είσοδος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, το Κουρδικό ζήτημα, που περιέχονται στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ. Ο Ντόναλντ Τουσκ επισκέφτηκε την Κύπρο, προκειμένου να εξασκήσει πίεση προς την Κυπριακή ηγεσία να αποδεχτεί το άνοιγμα των φακέλων για τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την πλευρά μας δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη ότι ακόμη και εάν αρθούν οι επιφυλάξεις της Κυπριακής ηγεσίας στο άνοιγμα των φακέλων για τις διαδικασίες ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι αυτή η ενέργεια θα συντελέσει σε μια δίκαιη επίλυση του Κυπριακού ζητήματος, όπως, επίσης, και στην αντιμετώπιση των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αμφιβάλουμε ακόμη ότι, τελικά, μπορεί και να συμβάλει και στην ολοκλήρωση ένταξης της Τουρκίας, εξ αιτίας των γνωστών αντιθέσεων που επικρατούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Σαφώς θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, ότι από τη στιγμή που υπάρχει μια ιμπεριαλιστική πολεμική επέμβαση στη Συρία από τις ΗΠΑ και τη συμμαχία, που είναι επικεφαλής οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έπρεπε να «πληρώσουν» και το κόστος της επέμβασης και να δεχτούν τους πρόσφυγες που δημιουργεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση. Ακόμη θα μπορούσε να απαιτήσει κανείς να αναλάβουν το κόστος της καταστροφής, που έχουν προκαλέσει στη Συρία και κατ’ επέκταση να αναλάβουν και το κόστος της εκ νέου ανοικοδόμησης της Συρίας. Ιστορικά, όμως, έχει αποδειχτεί ότι ο ιμπεριαλισμός καταστρέφει για να ξεπερνάει τις κρίσεις του και να αυξάνει την κερδοφορία του πίνοντας το αίμα των λαών. Η υπόθεση της εκ νέου ανοικοδόμησης της Συρίας είναι αποκλειστικό καθήκον της πάλης του Συριακού λαού και της διεθνούς αλληλεγγύης, που σαφώς ως πρώτη απαίτηση περιλαμβάνει την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας.
- Είναι προφανές ότι η έλλειψη αυτών των αιχμών στις θέσεις του Κόμματος όσο και στις θέσεις της κοινής Ανακοίνωσης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στερεί τη δυνατότητα στα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα για μια ολοκληρωμένη τοποθέτηση στο μέγα πρόβλημα που απασχολεί την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και περιορίζει την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση αποκλειστικά πάνω στις προσφυγικές ροές και στο κατά πόσο η κυβέρνηση χειρίστηκε ή όχι σωστά το συγκεκριμένο πρόβλημα από αυτήν και μόνο την πλευρά. Όποια κυβέρνηση και να υπήρχε τα όρια των κινήσεών της ήταν προκαθορισμένα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το βασικό, όμως, ζήτημα είναι να καταπολεμηθούν οι αιτίες, που δημιουργούν τις προσφυγικές ροές. Και η αιτία είναι η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία των ΗΠΑ, των συμμάχων της, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από αυτήν την άποψη το Κομμουνιστικό και Εργατικό Κίνημα θα πρόσφερε στο προσφυγικό ζήτημα, με τις θέσεις του και τη δράση του, μόνο εάν υπονόμευε τα στρατιωτικά και πολιτικά στηρίγματα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που προκάλεσαν τον πόλεμο στη Συρία, δημιούργησαν τον ISIS, εξόπλισαν την αντιπολίτευση και δημιούργησαν αντάρτικες ομάδες της αντιπολίτευσης από στρατολογημένους μη Σύρους από άλλες χώρες της περιοχής.
- Αυτή η έλλειψη ενός γενικού προσανατολισμού που, ταυτόχρονα, θα περιλαμβάνει και τις πιο καίριες αιχμές της ενιαίας στάσης και της ανάπτυξης της κοινής δράσης των κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων φαίνεται να οφείλεται και στις διαφορετικές εκτιμήσεις και θέσεις που έχουν μεταξύ τους. Και τούτο διαπιστώνεται από τον τρόπο που έχει συνταχτεί το κείμενο αλλά και το γενικό πνεύμα που το διαπνέει. Αυτό το γεγονός, όμως, δε θα έπρεπε να εμποδίζει το Κόμμα μας να εκθέσει στη χώρα μας με πληρότητα τις θέσεις του, γιατί ο τρόπος που αντιμετώπισε το προσφυγικό ζήτημα και παρά τις γενικότερες αναφορές του, επί της ουσίας, στο πρακτικό μέρος, οι προτάσεις του δεν ξεπερνάνε το όριο της διαχείρισης αυτού του ζητήματος. Μιας διαχείρισης που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή και από άλλα κόμματα. Γι’ αυτό το λόγο και χρειαζόταν ένα γενικό πλαίσιο θέσεων με τις συγκεκριμένες αιχμές.
Είναι φανερό ότι το γενικότερο πρόβλημα της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής μπαίνει σε μια νέα φάση, από τη στιγμή που η Ρωσία έχει ανακοινώσει την απόσυρση των στρατιωτικών της δυνάμεων, μια κίνηση που πυροδοτεί πολλούς προβληματισμούς για την πολιτική της σκοπιμότητα σε συνδυασμό με την επανέναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Συριακού ζητήματος.
Αυτήν τη στιγμή το πολιτικό ζήτημα που κυριαρχεί και λέγεται ανεπισήμως είναι ότι οι διπλωματικές συνομιλίες μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας έχουν καταλήξει στη λύση μιας ακέραιης εδαφικά, πλην, όμως, ομόσπονδης Συρίας. Η λύση αυτή είναι μακριά από ό,τι επιδίωκε η ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, που είχε ως στόχο τη συνολική αναδιάταξη των συνόρων της περιοχής, που περιλάμβανε πολλές χώρες και την οριστική απομάκρυνση του Άσαντ. Παράλληλα το εσωτερικό πολιτικό ζήτημα δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη, παρά το γεγονός ότι ο Άσαντ προωθεί εκλογές στη Συρία, που δείχνει από πρώτη ανάγνωση την ενισχυμένη θέση του.
Σε κάθε περίπτωση το Κομμουνιστικό Κίνημα στη Συρία και συνολικά στην περιοχή πρέπει να βρίσκεται σε ετοιμότητα, τόσο με τις θέσεις του και τη δράση του, γιατί κάθε λύση που θα προωθηθεί θα επηρεάσει γενικότερα την περιοχή και αυτό που μπορεί να διαπιστώσει κανείς είναι ότι τα Κομμουνιστικά Κόμματα δεν έχουν ενιαία στάση και πολιτική αντιμετώπισης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης αλλά και των ευρύτερων σχεδιασμών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τους άξονες και αντιάξονες που σχηματίζονται και με τη συμμετοχή της χώρας μας.
Επιμένουμε από την πλευρά μας ότι το κύριο ζήτημα που έχει να αντιμετωπίσει το Κομμουνιστικό Κίνημα στη Συρία και γενικότερα το Κομμουνιστικό Κίνημα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και η ματαίωση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, σχέδια που εμπλέκουν πολλές χώρες και αποσκοπούν στην αναδιάταξη των συνόρων.
Φυσικά αυτό το ζήτημα δεν είναι ανεξάρτητο και από τη στάση της Ρωσίας και από το πώς κατασταλάζουν οι συσχετισμοί και οι γενικότεροι σχεδιασμοί των μεγάλων δυνάμεων, οι επιμέρους συμφωνίες με τις γειτονικές προς τη Συρία χώρες. Μέχρι τώρα απ’ ότι φαίνεται η κυβέρνηση Άσαντ δεν έχει ξεκαθαρίσει οριστικά εάν θα αποδεχτεί μια ομοσπονδιακή λύση, θέση που προωθείται κυρίως από τους Κούρδους της Συρίας.
Σε σχέση, όμως, με το Κομμουνιστικό Κίνημα στη Συρία και γενικότερα στην περιοχή η δράση του και οι θέσεις του πρέπει να είναι για μια ενιαία και εδαφικά ακέραιη Συρία, για μια Λαοκρατική Δημοκρατία, που θα κατοχυρώνει τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και τα δικαιώματα όλων των εθνοτήτων. Πρωταρχικά αυτή η θέση θα πρέπει να αντιτάσσεται απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την ανάπτυξη της αυτοτελούς του δράσης (γιατί ενοποιεί την εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα), αλλά και για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στην κυβέρνηση του Άσαντ.
Έχοντας, βέβαια, επίγνωση των συσχετισμών που επικρατούν και την κατάσταση του Κομμουνιστικού Κινήματος στην περιοχή, ως έσχατη λύση μπορεί να προβάλει η λύση της ομοσπονδιοποίησης στο πλαίσιο μιας εδαφικά ακέραιης και ενιαίας Συρίας.
COMMENTS